Het verhaal van Maracanã begint in 1948, toen Rio de Janeiro werd gekozen om de FIFA World Cup van 1950 te begeleiden. Brazilië had een stadion nodig dat zijn voetbaldroom waardig was, een stadion dat plaats bood aan bijna 200.000 fans. Maracanã werd in slechts twee jaar gebouwd en opende op 16 juni 1950 met een wedstrijd tussen de staatsteams van Rio de Janeiro en São Paulo.

Slechts enkele weken later begeleidde het de beroemde finale tussen Brazilië en Uruguay, bekend als de Maracanazo. Het hartzeer van die nederlaag werd een nationale herinnering, maar het verstevigde ook de plaats van Maracanã in de voetbalgeschiedenis.

In de loop der decennia werd het een podium voor grootsheid. Pelé's 1000e doelpunt in 1969. Zico's magie in de jaren 80. Romário's genialiteit. Wereldbekerwedstrijden in 2014. De Olympische Spelen van 2016 en de finale van de Copa América vonden hier allemaal plaats.

Het Maracanã is meerdere keren gerenoveerd en biedt tegenwoordig plaats aan 78.000 toeschouwers in alle comfort, met behoud van het gebrul en de ziel die het legendarisch hebben gemaakt.

Het stadion is ontworpen door een team van Braziliaanse architecten onder leiding van Miguel Feldman, Rafael Galvão en Pedro Paulo Bernardes Bastos. De bouw begon in 1948 en was op tijd klaar voor het WK van 1950. Het ontwerp moest het landschap van Rio weerspiegelen: open, cirkelvormig en vol beweging.

Architectuur van Maracanã Stadion

De architectuur van Maracanã weerspiegelt zowel ambitie als kunstzinnigheid. Het was oorspronkelijk ontworpen voor 200.000 toeschouwers en was ooit het grootste stadion ter wereld. Het elliptische betonnen ontwerp bood perfect zicht vanaf elke stoel en de cirkelvormige structuur symboliseerde eenheid, één hartslag van fans rond het veld.

De renovatie van 2010-2013, in de aanloop naar de FIFA World Cup van 2014, gaf Maracanã een modern tintje. Het dak werd volledig vervangen door een lichtgewicht membraan dat 95% van de zitplaatsen bedekt en de akoestiek en het comfort verbetert. De zitplaatsen werden omgebouwd tot een volledig zitformaat, waardoor de capaciteit werd teruggebracht tot 78.838, maar de veiligheid en zichtbaarheid werden verbeterd.

Tegenwoordig is het Maracanã een van de weinige stadions ter wereld waar historische architectuur wordt gecombineerd met moderne duurzaamheidsnormen, waardoor het zijn nominatie als Unesco cultureel erfgoed heeft behouden.